Hissediyorsun…
Tanımadığın bir
insandan bahsedelim. Bu benim hayalim dediği kişi. Geldi gri defterinin ilk
sayfasını açtı ve elinden kalemini aldı. Adını bile bilmiyorsun, “Pardon Ahmet
misin, Mehmet mi?” diye sormak istiyorsun. Başta çok garip hissediyorsun. “Burası
senin hükümdarlığındı hani” diye kendine kızıyorsun. Sonra bir gözlerine
bakıyorsun, defterin sayfaları uçuşuyor gibi, sakinleştiriyorsun yazmasını
bekliyorsun. Kalem, defterinin üzerinde oynamaya başlıyor.
Görüyorsun…
Elinin ayağının karıştığını, karnına ağrıların girdiğini,
kalbinde bir şeylerin oynadığını çok net görüyorsun. Sonra hayalinin gerçeğe
döndüğü an geliyor ve defterin ilk sayfasında bir yazı beliriyor.
“Hayaldim gerçek oldum.”
Kalemini geri alıyorsun:
“Yalnızlığın hüküm sürdüğü bu kalbime hoş geldin, sefa
getirdin.” diyorsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder